Drewno z północy

Niesprzyjające dla roślin warunki klimatyczne implikują bardzo korzystne dla człowieka właściwości drewna. Wskutek chłodnego letniego okresu włókna drewna, otrzymanego z północnego lasu są cienkie i przylegają jedno do drugiego o wiele bardziej, aniżeli w przypadku lasu południowego. Wynikiem tego jest wysoka gęstość drewna co przekłada się na  jego twardość i wytrzymałość, są to cechy za które las ten jest najbardziej ceniony. Drobnowarstwowa i szczelna struktura warunkuje wyższy, mocniejszy i jędrny budulec. Dzięki tym cechom z lasu północnego produkuje się – kłody, belki, deski i inne wyroby najwyższej jakości. Elementy wykonane z północnego lasu służą dłużej aniżeli analogiczne wyroby z drewna pochodzącego z lasów o cieplejszych klimatach. Dzięki takiej strukturze drzew, w zimowym okresie, kiedy ruch płynów jest spowolniony, drzewo praktycznie nie chłonie wilgoci (nie rozmięka). Z tego powodu drewno z północny jest bardziej odporne na choroby grzybicze i pasożytnicze.

Każda roślina zdolna jest do gromadzenia toksycznych substancji, szkodliwych dla człowieka, dlatego od wyboru budulca z drewna zależy nasze zdrowie. Północny las, w odróżnieniu od lasu z średniego pasma, wyrasta w stosunkowo czystych z ekologicznego punktu widzenia miejscach. Dlatego to właśnie jego drewno wykorzystuje się często do budowy domów mieszkalnych.

Północny las jest głównie iglasty – sosna, modrzew, świerk. Iglaki okazują się być najlepszymi surowcami w budownictwie, co objawia się dostępnością dla eksploatacji i doskonałymi technicznymi właściwościami drewna. Najczęściej stosowana jest sosna i świerk, rzadziej – modrzew i pichta (jodła syberyjska). Mimo że te same gatunki drzew rosną w jednakowych warunkach, różnią się swoimi właściwościami.

Czasami bardzo trudno jest gołym okiem odróżnić prawdziwe drewno z regionów północnych od umiarkowanych. Jednak w większości przypadków nie trzeba być specjalistą, aby zauważyć różnicę w grubości usłojenia pomiędzy tymi rodzajami drewna.